کمیتهٔ بررسی قضایای خشونت علیه خبرنگاران، گزارش کار کرد های خود در سال ۲۰۱۹ میلادی را، همه گانی ساخت.
این کمیته از سال ۱۳۹۶ به این سو فعالیت دارد و در آن نماینده گان وزارت های امور داخله و دفاع، ریاست امنیت ملی، دادستانی کل و فدراسیون نهاد های ژورنالیستان و رسانه ها، حضور دارند.
بر اساس گزارش این کمیته، در سال ۲۰۱۹ در مجموع ۸۸ قضیهٔ خشونت علیه خبرنگاران و رسانه ها اتفاق افتاده که مشمول ۱۱۶ متضرر می شود.
در جریان این سال، ده تن از خبرنگاران، جانی های شان را از دست داده اند که از این میان ۷ تن به دلیل کار حرفه یی هدف قرار گرفته اند و انگیزه های هدف گیری در سه مورد دیگر، هنواز واضح نشده و این قضایا زیر بررسی قرار دارند.
در این مدت ۲۱ تن از خبرنگاران در ۱۲ حادثه، جرائت برداشته اند که از سوی نهاد های دولتی مرتبط و همچنان فدراسیون، به آنها رسیده گی صورت گرفته است.
از مجموع قضایای خشونت علیه خبرنگاران، عاملین ۵۵ مورد، طالبان یا دیگر گروه های تروریستی بوده اند که به دلایل واضح، پیگیری این قضایا از امکان به دور است.
با این حال عاملین ۲۳ قضیه از مجموع ۵۵ قضیهٔ یاد شده در اثر حملات هدفمند یا عملیات های اوپراتیفی نیرو های امنیتی، از بین برده شده اند.
در ۲۰۱۹ سه قضیهٔ اختطاف خبرنگاران اتفاق افتاده که در آن در مجموع، ۸ تن ربوده شده اند و بعداً به شیوه های مختلف، زمینهٔ رهایی شان فراهم شده است.
در جریان همین سال، ۱۰ تن از خبرنگاران از سوی پولیس بازداشت های موقت شده و ۳ تن دیگر از سوی همین نیرو ها احضار شده اند؛ با این حال هیچ خبرنگاری در سال ۲۰۱۹ به حبس محکوم نشده و در توقیف نبوده است.
در ۳۴ مورد، در مجموع ۵۱ خبرنگار مورد خشونت لفظی یا تهدید قرار گرفته اند که در عقب اکثریت این موارد طالبان یا گروه های تروریستی بوده اند و در بالا به آن اشاره شد.
در مدت یاد شده یک قضیهٔ تجاوز جنسی بر یک خبرنگار نیز ثبت شده که دوسیهٔ این قضیه در همین هفته در اختیار کمیتهٔ بررسی قضایای خشونت علیه خبرنگاران قرار گرفته است.
در سال های گذشته نهاد های مدافع خبرنگاران، آمار های متفاوتی از قضایای خشونت علیه خبرنگاران ارائه می کردند. به گونهٔ مثال در یکی از سال های اخیر یک نهاد، موارد خشونت علیه خبرنگاران را یکصد و چند مورد گزارش داده بود و یک نهاد دیگر نزدیک به پنجصد مورد.
این نخستین بار است که نهاد های مرتبط دولتی و فدراسیون نهاد های ژورنالیستان و رسانه ها، آمار دست داشته شان را با یکدیگر تطبیق کرده، گزارش واحدی تهیه کرده و از چگونه گی رسیده گی به این قضایا، گزارش مفصلی ارائه کرده اند.
