قدرت الله حمیدی/ رادیو معراج
شیوع کرونا سبب شده تا مشکلات افراد نابینا ده چند شود و آنان برای عبور از پیاده روها و خیابان های ناهموار، با دلهره و هراس از اشیا کمک بگیرند.
قدرت الله حمیدی به سراغ شماری از نابینایان رفته و این گزارش را تهیه کرده است…
تا همین چند روز پیش، یار و همدم او عصایش بود؛ اما حالا دیگر اعتمادی به عصا هم ندارد.
عبدالرحمن شریفی، رئیس انجمن نابینایان در هرات است که شیوع کرونا، زندگی او را تحت تاثیر قرار داده است.
او می گوید که شیوع ویروس کرونا عصایش را از او گرفته و از لمس عصا و دیوار، کفش و هر جسم دیگری که در زندگی روزمره به آن محتاج است هراس دارد.
آمار های غیر رسمی نشان می دهد که در هرات دستکم 2 هزار نابینا وجود دارد که از این میان 500 تن شان ثبت انجمن نابینایان هستند.
عبدالرحمن شریفی، می گوید که بیشتر از 6 فرد نابینا تاکنون به کرونا مبتلا شده اند.
پیش از شیوع کرونا، نابینایان و افراد معلول بارها در پیوند به مشکلات موجود در جامعه، از جمله موجودیت موانع در خیابان ها و پیاده روها اعتراض کرده بودند.
حالا با شیوع کرونا و منع لمس اشیا، مشکلات افراد نابینا ده چندان شده است.
آقای شریفی می گوید مشکل بزرگ نابینایان رعایت فاصله فزیکی است؛ چرا که آنان به دو دلیل وابستگی به دیگران و نابینا بودن، نمی توانند آن را به آسانی رعایت کنند.
در افغانستان براساس آمارهای غیررسمی بیش از ۴۰۰ هزار نفر معلولیت بینایی دارند که بخش عمده این افراد با مشکلات فقر، بیکاری و محرومیت از آموزش دست و پنجه نرم می‌کنند.
عبدالروف زمانی، یکی دیگر از نابینایان در هرات می گوید که کرونا آنقدر بر آنان غلبه کرده است که مشکلات سد راه خود را فراموش کرده اند.
ترس از ابتلا به کرونا، زندگی همه ی مردم را تحت تاثیر قرار داده اما تبعات این ویروس بر زندگی افراد نابینا بیش از هر کس دیگر دامنگیر افراد نابیناست. در شرایط کنونی شاید بهترین راه برای کمک به افراد نابینا در هنگام راه رفتن رعایت فاصله خود، راهنمایی کلامی و صحبت از راه دور باشد.
