محمد قسیم اخگر نویسنده و پژوهشگر معروف کشور، جهان فانی را وداع گفت.
استاداخگر سال های طولانی از بیماری شکر و رحشه رنج می برد و از نزدیک به دو سال به این سو، در بستر افتاده بود.
استاد اخگر در ماه اخیر بیماریش توانایی حرف زدن هم نداشت. اخگر از فعالین سیاسی
شناخته در جریان سال های حکومت کمونیستی در افغانستان بود که به همین دلیل مجبور به ترک افغانستان شد و در نشریه‌های مخالف دولت وقت افغانستان مقاله می‌نوشت. استاد در سال های مهاجرت، چند عنوان کتاب هم به نشر رساند:
- مقدمه‌ای بر تحولات سیاسی دوسدۀاخیر افغانستان.
- تندیس خشم، زندگینامه عبدالخالق هزاره.
- ستاره های بی دنباله، تا ریخچه جنبش روشنفکری افغانستان.
- روش تحلیل سیاسی.
- موقعیت زن درنگرش توحیدی.
- رساله ای در مورد متدولوژی شناخت قر آن.
- مبانی ادیان و حقوق بشر.
استاد اخگر در کنار این که از فعالین برجستۀ جامعۀ مدنی به شمار می رفت، در بحث های دینی،تبحر داشت و به یقین که از بسیاری از آنانی ک فقط با دستار بستن و ریش گذاشتن، خود را نمایندۀ دین معرف می کنند، آگاهی بیشتر و کاملتری از دین داشت.
